Dag 10 Rödönsundet - Vaplan 23,8 km

Grappig hoe je went aan de eenvoud van die hutjes. Voor we vertrokken wisten we zeker dat we in ieder geval niet zouden kiezen voor gedeelde badkamers. Nu denken we daar niet eens bij na. Afgelopen nacht moesten we voor de wc naar het huis. Dus uit je stapelbed (ook zoiets) en iets aantrekken, Skechers vinden en sleutel van de voordeur zoeken.  En dan door de regen naar het huis. Is dat erg? Welnee. Dat is prima. En nu zitten we in een huis van een mevrouw die zelf op vakantie is, maar die het geen probleem vond als we hier kwamen slapen en koken. ‘Laat het geld maar op de keukentafel.’

Dat bleek nog niet zo eenvoudig. Volgens ons gidsje was in Nälden een geldautomaat. Er was wel een winkel, maar nee, geen geldautomaat. Die is twee jaar geleden weggehaald. Dichtstbijzijnde automaat is ofwel 12 km terug ofwel tweeenhalve dag verder te voet. Bij de kassa van de super mocht ik wel cash opnemen, maar het ging niet. Dat werkt namelijk alleen met Zweedse pasjes. Ik kan met mijn pasje wel betalen, maar geen geld opnemen. Is er dan een taxi? Nee, wel een bus.
Hoe vaak gaat die? En hoe laat? Dat weten we niet. We gaan nooit met de bus. 
Gelukkig vindt onze gastvrouw het geen probleem. We mogen het ook over een paar dagen opsturen. Ze is er toch niet. We zullen ons wel redden de komende dagen, maar we moeten proberen om dit niet nog eens mee te maken. 
Vandaag geen elanden, beren of rendieren gezien. Wel een hert. Het gevaar kwam vooral van de mens. Op enig moment bleken we langs een schietbaan te wandelen. En dan hoop je maar dat die kogels die je hoort afschieten niet verdwalen. Maar zoals je ziet: we hebben het overleefd en zitten nu comfortabel, gedoucht en wel een verslag te schrijven. Zo nog even Duolingo. Noorwegen komt dichterbij en ik hoop me dan een beetje te kunnen redden.