Laatste dag - Westzaan

Het hoosde toen we wakker werden. Het plan was om naar Oldenzaal te lopen en daar de trein te nemen naar Bad Bentheim. Gek genoeg lijkt het alsof ik aan de grond geplakt sta en mijn voet iedere keer moet lostrekken. Dat doet niet alleen pijn, maar het maakt me ook heel traag. Gerbrand kijkt iedere keer om, waar ik blijf.

Na het ontbijt (waarom kijken oude mensen zo treurig?) bedacht ik dat t dan ook weinig zin had om de reis voort te zetten. Dat zou betekenen dat we in een volgend bejaardenhotel zouden zitten.

Dus, lekker naar huis! We hebben vijftien dagen gelopen, met schitterend weer, het was een prachtige tocht.