Vila Nova de Milfontes- Almograve, 12 km

Soort van rustdagje. We zijn op ons gemak hier naar toe gewandeld, gelukkig veel relaxter dan gisteren. Af en toe over t strand, dan weer langs een touw tegen de klif opklimmen. Vaak even gezeten om van het uitzicht te genieten.

De dag begon met een prachtige overtocht met een bootje over een zee-arm. Het hokje van de kassa was helemaal overgenomen door een kattenkolonie, dus er werd een nieuw kassahokje gebouwd. ‘Ik breng ze allemaal naar de dierenarts om gesteriliseerd te worden, als ze komen aanlopen,’ vertelde de mevrouw van het bootje, die brokjes en blikjes eerlijk probeerde te verdelen. We zien heel veel verwilderde katten onderweg.

Grappig dat we nu natuurlijk wel steeds dezelfde mensen zien die ook deze kant oplopen. Bij de overtocht waren bv een Duitse hartspecialist en zijn vrouw, microbioloog, die liepen bij te komen van de schrik dat hun 23-jarige zoon drie weken geleden een baby kreeg. ‘Ik weet helemaal niet hoe dat moet, oma zijn,’ zei ze, om het even later weer te relativeren. Ik heb haar maar verteld wat een feest het is, kleinkinderen.

Verder zijn er twee Italiaanse meiden, van onder tot boven getatoeëerd, die de hele dag foto’s maken en lopen te kletsen en een beetje streng , ws Duits meisje in het wit, met ook al grote tattoos.

Morgenochtend regent het waarschijnlijk en de website van dit pad waarschuwt dat je beter een ander pad kunt nemen als je ook maar een beetje hoogtevrees hebt. Wij gaan dus door het binnenland, want we moesten elkaar vandaag al bekennen af en toe slappe knieën te krijgen van de hoogte…