19 mei - Mullinavat - Carrick-on-suir, 24.7

Ik was echt vergeten hoe fantastisch prachtig het Ierse landschap is! Nu hielp het enorm dat het vandaag schitterend weer was. Hoewel we over de weg moesten lopen - zgn backroads, smal en vaak zo weinig bereden dat het gras erop groeit - was dat dus niet zo erg, ook al omdat het zondag was. Op internet werd nogal gewaarschuwd tegen dit stuk (druk, onoverzichtelijk), maar wij hadden nauwelijks last van auto’s en we konden uitgebreid om ons heen kijken.

Vanmorgen bracht de b&b mevrouw ons weer naar het aankomstpunt van gistermiddag, waar naast de pub gelukkig ook een supermarkt open was. Brid, van de b&b, had het niet gemakkelijk: een zoon van 26 met een zware vorm van Down en een dochter in Dubai. We hoorden de jongen tijdens het ontbijt met veel enthousiasme een videogame spelen. Gelukkig had ze ook nog een jongere, gezonde zoon thuis, die mee kon helpen met de 52 melkkoeien.

Overal zie je langs de weg foto’s van (aankomende) politici. Aan de hand van hun gezicht probeerden we hun politieke richting te raden. Er bleken er maar weinig waar wij blind op zouden stemmen….         Ik denk dat we hier door een behoorlijk welvarend deel van Ierland lopen: grote huizen met veel land er omheen, grote, nieuwe auto’s, paarden en glanzende koeien. Toch is Ierland dit jaar op de ranglijst van gelukkigste landen gedaald van 14 naar 17. Waar ligt dat aan?

Het geloof schijnt bv in Israel (!) ervoor te zorgen dat mensen zich gelukkig voelen- dat land staat op 5, boven Nederland! Dat kan zijn, maar het geloof zorgt hier ook voor gekke taferelen: toen we vanmiddag op driekwart van de wandeling even in een pub een groot glas sinaasappelsap met spa gingen drinken, bleek daar een eerstecommunie-feestje aanstaande. Het twaalfjarige communicantje liep in een volwaardige bruidsjurk met sleep en een volwassenvrouwenkapsel waar vast uren aan geknutseld was. Toen we net hier in Carrick aankwamen, zagen we nog zo’n ‘bruidje’. Ik hoop dat ik niemand op z’n tenen trap, maar mijn nekharen gingen overeind staan. Ik vind het eng!

In Carrick eindigt de South Leinster Way bij een lullig parkje. Nou ja, nieuwe ronden, nieuwe kansen: morgen beginnen we aan deel drie: de East Munster Way.