Bronllo-Outeiro, 21 km

Veel wegjes en wegen vandaag. In ieder lange-afstandspad zit natuurlijk asfalt, dat is moeilijk te vermijden. Het probleem zit ‘m vaak in het verkeer, maar als dat er niet of nauwelijks is, zoals vandaag, gaat het heel goed.

Voor de pelgrims naar Santiago de Compostela is er naast de weg vaak een breed grindpad aangelegd, ws om te vermijden dat er regelmatig pelgrims moeten worden opgeveegd.  Mensen hebben nogal de neiging in een groep om breeduit te gaan lopen. 
Omdat we vanmorgen na een paar km geen zin meer hadden om op allerlei manieren en in allerlei talen gedag te zeggen, waren we blij dat maps.me een alternatief bood. Net buiten alle drukte, meestal nog geen km verder liepen we helemaal alleen over kleine weggetjes door bossen, langs beekjes, door dorpjes, geweldig! Af en toe liep het pad weer samen met de camino en zagen we de stoet voorbij trekken toen we even rustten. Dik en dun, jong en oud, sommigen met luide muziek aan, sommigen verbeten hinkend, veel met knie- of enkelbandages; Amerikanen, Brazilianen, Aziaten, Europeanen, van alles en nog wat.

En dan waren we weer alleen, met alleen het geluid van vogels (ok, en soms een motorkettingzaag! 😅). Dit was pas de derde dag; ik ben blij dat Gerbrand vindt dat we niet verder dan ca. 20 km moeten lopen. Zo hebben we de tijd om bloemen te bekijken, te rusten wanneer we zin hebben en, vooral, blessures te voorkomen.