Dag 8 Gällö - Pilgrimstad 21km

Topdag. Gisteravond eindelijk eens wat anders dan pizza of burger. We zaten in een prima hutje met klein keukentje op een Belgische camping met een restaurant dat gewoon (of ongewoon) open is. Daar was Leffe, Westmalle, drinkbare wijn en lekker eten. Een verademing. Lekker geslapen (we zijn al behoorlijk gewend aan die harde bedjes) en vanochtend kon ik het traditionele broodje Hawai maken voor Mariannes verjaardagsontbijt. Ooit door Mariannes moeder uit het Parool gehaald: gebakken ei, ham en ananas. Malle gewoonte, maar wel een sport om die vol te houden tijdens een wandelvakantie. Een paar jaar terug had ik daarom een blikje ananas mee naar Canada en gisteren ben ik naar de plaatselijke super gewandeld voor alle ingrediënten. Boter koop je hier alleen per pond, dus dat moesten we achterlaten, maar de vier eieren die over waren heb ik gekookt voor onderweg. Het zoutvaatje grotendeels leeg laten lopen in de gootsteen om een licht vaatje over te houden en de rest van de ham en wat ananas mee als lunch. Schitterende uitzichten vandaag en bij een daarvan konden we een filmpje opnemen voor Lucy die dinsdag jarig is maar die dat vandaag al vierde. Ze was er verguld mee en zong zelf mee voor Marianne in een filmpje dat ze naar ons stuurden.
 

Het was vandaag wat minder ver, maar best zwaar. We zijn inmiddels gewend aan lange stukken over verharde en half verharde wegen. En dan is zo’n bospad met zachte grond maar over stenen en wortels en almaar op en neer best vermoeiend. Je moet enorm opletten waar je je voeten neerzet en ik zwikte geregeld door mijn enkel. Al met al ging het om een kilometer of vier maar die zitten ons nu wel in de benen. 
Einde van de wandeling was het station van Piligrimstad. Het heet wel zo, maar het is een klein dorp zonder voorzieningen. Geen winkel, geen restaurant, niks. Alleen een stationnetje, maar daar werd omgeroepen dat er vanwege een stroomstoring geen treinen rijden. Dat is wel een dingetje. We hebben 27 dagen om 29 etappes te lopen. Samenvoegen van etappes is heel lastig. Je moet dan eigenlijk te ver lopen. Dus gaan we smokkelen door morgen twee dagen over te slaan. We nemen de trein naar Östersund en daar beginnen we te wandelen. Maar dan moet die trein wel rijden. Onze  gastvrouw bood direct aan om ons te brengen. En haar b&b is geweldig. Een gewoon bed, een diner dat ze zelf kookt en een flesje wijn erbij. Het lijkt wel een verjaardag. Dus ja, topdag.