Zambujeira do Mar - Odeceixe, 12 km (+taxi)

Ok, ik hèb al een week weer last van mijn rechtervoet, maar met een enkelband, een handje pijnstillers en bagagevervoer was het heel goed te doen. Tot vandaag, want ik had heel slecht geslapen en die combinatie is niet ideaal. 
Hoewel in de beschrijving gisteren werd gewaarschuwd voor hoge kliffen, hadden wij toen geen problemen met de route. Bij vandaag stond niets vermeld, dus we gingen welgemoed op weg. Nadat we een lied voor Tristan hadden gezongen (vandaag 14 jaar!), slingerde het pad zich vlak langs de klifrand, en vooral up and down, naar Odeceixe. Down vooral nogal steil, richting golven, met losliggend grind, omhoog loodrecht langs de rand, dus niet naar beneden kijken. Prachtig, daar niet van. Het zou regenen, maar tot een uur of elf was ‘t alleen maar af en toe bewolkt, daarna een buitje.

Tot de lunchpauze was het dus te doen. Maar toen we kort daarna weer recht naar beneden moesten en we onze medelopers verderop voorzichtig langs een grindpad omhoog zagen slakken, was het bij mij opeens op. Ik zag het niet meer zitten. We maakten rechtsomkeert, Gerbrand belde een taxi en bestelde een Spritz met nootjes op een terrasje hoog boven de zee, en kijk, dan ziet zo’n klif er opeens heel anders uit! Een rustdagje misschien?