Anciaõ - Quinta da Cortiça 20,3 km

We waren gisteren niet alleen de enige gasten in het hotel, we waren bijna de enige mensen in het hele stadje. Geen wonder dus dat vrijwel alle restaurants gesloten waren wegens zondag, vakantie, faillissement, of gewoon geen zin.
Op enig moment vonden we toch nog iets wat wel open was: een soort cafetaria met vlees, rijst, patat en frisdranken per 1,5 liter en, gelukkig, wijn. Wij kozen voor een portie kip en een medium bakje patat. Dat is in Portugal iets voor één persoon, maar in ons geval is dat teveel voor twee. Het was een klein kipje, iets groter dan een poussin dat over de lange kant was ingesneden, zodat hij (of zij) plat in een grilijzer kon worden gezet. En dan drie - vier kipjes in het ijzer. Dat ijzer wordt in een gat in de wand gezet met daarin een draaimechanisme. En zo draaiden er zo’n vijf - zes van die ijzers naast elkaar. Kennelijk boven een vuur. Dat konden we niet zien. 
Voor ons werd een gaar kipje in een platte alu schaal gedaan en vervolgens met een flinke schaar in stukken geknipt. Het zag er wat cru uit, maar het was natuurlijk heel handig. Medium bak friet en een flesje rode wijn erbij en terug naar het hotel. Daar hadden we gelezen dat meegebrachte etenswaren beslist niet mochten worden genuttigd in de ontbijtruimte. Maar ja, als er verder niemand is en ook geen personeel, dan is het wel fijn om aan een tafel te eten en een glas te hebben voor de wijn. En om na het eten de koffiemachine te kunnen gebruiken. Best een prima maal dus, ondanks de gesloten restaurants. De kamer miste wat haakjes en hangertjes. Die zijn wel nodig als je, zoals wij, in de regen hebt gelopen. Om dat te compenseren heb ik de haardroger gebruikt om alles zoveel mogelijk te drogen. Werkte eigenlijk prima. 
Vandaag lekker op tijd begonnen. Het dreigde vandaag de hele dag te gaan regenen. Daarom steeds met jas aan gelopen, maar we hadden mazzel. Pas een kilometer voor ons hotel begon het te miezeren en moest de capuchon op. En in dit hotel is een wasmachine en droger. Superluxe.
Vooraf was niet duidelijk of we hier eten zouden kunnen krijgen, dus in het laatste dorp eten gekocht. Dat bleek achteraf niet nodig, maar het is wel fijn om weer eens zelf te koken en wat groenten te eten, want dat is hier niet echt een gewoonte. Friet is toch ook groente? Dat idee. Morgen naar Tomar.