Vila Nova da Barquinha- Azinhaga, 20 km

Het was een perfecte ochtend. Nog niet warm, maar al wel lekker, blauwe lucht, groene maisvelden langs de rivier. Zandweg. Na een middeleeuwse brug in een bocht komen we langs een gigantisch complex van landhuis/paleis van Tempeliers met toren, kapel, klooster, bediendenwoningen, stallen, schuren en nog veel meer. Het Palácio da Quinta da Cardiga. Alles leeg, duidelijk al tientallen jaren. Ik kan niet vinden van wie het nu is, maar het is al heel oud, oorspronkelijk uit de 12e eeuw.

Het spreekt tot de verbeelding en we fantaseren nog een hele tijd hoe je zoiets zou kunnen exploiteren. Zo zonde! Maar je zou er minstens 200 mensen in kwijt kunnen. ‘Niet binnenkomen’, staat erop, ‘privé-bezit.’

In het dorpje vlakbij nog meer bediendenwoningen, voor een deel gerestaureerd. En een 19e eeuwse schoorsteen met daar bovenop een heel groot ooievaarsnest. Het is het eerste nest wat we zien, maar verderop zien we dat in iedere elektriciteitsmast ongeveer zes nesten zitten. Overal kleine ooievaartjes. Af en toe zeilt vader of moeder majestueus boven ons hoofd.

Vandaag hebben we goed gegokt en hebben we de MAPS.ME-route gekozen. Na koffie met pasteis de nata bij de Intermarché lopen we nog zo’n 15 km tussen de maisvelden door, een compleet ander landschap dan de beboste heuvels van de afgelopen dagen. Af en toe een raceboer of racevrachtwagen (niemand rijdt hier normaal), verder rust. In het dorp Azinhaga lunch, stoofpot met bonen en octopus en ijskoude wijn uit een stopfles. Het terras vol met schreeuwende mannen, we kunnen elkaar nauwelijks verstaan. Dan door naar de b&b. Morgen vroeg op om voor de hitte naar Santarem te lopen.