Tomar - Vila Nova da Barquinha 23km

Pittig dagje. Dit keer gekozen voor de officiële route. Die ging soms wat lang langs de weg en soms langs een wat drukkere weg. Wel met een veilig pad erlangs, maar echt comfortabel is dat niet. Tegen lunchtijd betaalde het zich dan wel weer uit met een prima lunch op het terrasje van het dorpscafé dat we precies op tijd tegenkwamen. Er was zelfs soep.
Aan het einde van de dag week ons pad af van de officiële route en toen werd het toch nog uitdagend. We liepen al een tijd door een Eucalyptusbos. Daar lopen we heel vaak doorheen en het gaat bijna altijd om een productiebos. Eucalyptus groeit kennelijk snel en en wordt hier veel gebruikt. De route die wij kozen, ging dwars door een deel van het bos dat net gerooid was en waar ook weer nieuwe boompjes geplant waren. Dat gaat met groot materieel en het eerste wat sneuvelt, is dan het pad. Die machines maken nieuwe paden en die zijn heel steil en lastig om te beklimmen en zeker om af te dalen. Dalen vraagt om een combinatie van lef en handigheid. Je bent geneigd om langzaam te gaan en om op je hakken te staan. Dat is precies verkeerd. Je moet juist heel snel gaan en met hele kleine stapjes en vooral op je voorvoeten. Beetje door de knieën hangen, zodat je je bovenbenen voelt. Je moet zo snel gaan dat je al op je rechtervoet staat, als je met de linker uitglijdt. En dat continu tot je beneden bent. En als je toch dreigt uit te glijden niet vertragen, maar juist versnellen. Klinkt eng, maar werkt goed en kost geweldig veel energie. Na een stuk of zes van dit soort afdalingen voelen we onze benen wel. 
Tussendoor kwamen we nog een familie koeien tegen. Op een afstandje leek het om stieren te gaan. Er worden stierengevechten gehouden in Barquinha, volgende week. Dat viel mee, maar er zat wel een stier tussen, maatje puber, maar met een massa van zo’n 750kg toch een gewichtige tegenstander. Gelukkig besloten de koeien al snel dat ze ons liever uit de weg gingen en de stier ging daar (als laatste) achteraan. Daarna nog wat klimmetjes en steile afdalingen en toen waren we in het mooie Barquinha. Hier veel minder half gesloopte huizen en juist veel gerenoveerde panden. Ook het hotel is fraai en de ontvangst was zelfs geweldig. ‘Kan ik jullie kleren wassen? Dat doe ik altijd als extra service voor pelgrims.’

Dat was voor ons de eerste keer.  En nu, met een biertje erbij, komen we lekker bij van alle inspanningen. Heerlijk.