Marskramerpad dag 5

De brug bij Breukelen is kapot. Althans, dat was zo toen wij klein waren. Annie MG Schmidt had erover geschreven. Ik moest er vandaag aan denken. Kwam door Angelien. Zij meende dat wij op het marskramerpad wel wat borstels konden verkopen en in het gedicht zit het stokoude mannetje van de negosie met veters en lintjes en zeep in een doossie. Afijn, dat gedicht moet je maar even opzoeken en die brug is weer gemaakt. We liepen er vanmiddag overheen. En toen moest ik weer denken aan de logeerpartij bij oom Henk en tante Lien. Ze hadden een bakkerij aan de Kaatsbaan in Maarssen en iedere middag ging het hele gezin (en alle logees) zwemmen bij de strook. En ze hadden een opblaaskano en Paul en ik zouden daarmee naar de strook peddelen. Het ging wat minder snel dan we zelf dachten. Toen de hele familie al bij de strook was en wij nog niet, ging Henk maar eens kijken waar we bleven. We waren nauwelijks Breukelen voorbij  dus kano op de auto en wij mee. Dat geluk hadden we vandaag niet. Niemand die ons kwam ophalen. Het hele eind dus gelopen😉. 
Onderweg, niet ver voor breukelen moesten we een brede sloot over. Normaal geen probleem, want er ligt een handbediend pontje. Maar dat pontje had kennelijk wat onderhoud nodig, dus de kabel ontbrak . Toen maar over het dijkje aan de andere kant. Er stonden wel bordjes van doodlopende weg en zo, maar we hadden geen keus: doorlopen of 8km terug . Einde van het dijkje: een hek met bordje verboden toegang. Het bleek niet zo moeilijk om via de buren toch weer op openbare weg te komen, maar we hebben toch maar even gebeld naar de gemeente   Daar waren ze wel op de hoogte dat er onderhoud nodig was, maar niet dat er geen bordjes stonden en dat er geen alternatieve route is. Kortom, wat heerlijk als je problemen niet groter zijn dan dat😀. Morgen naar Soest.