Marskramerpad dag 8: van Achterveld naar Putten (25,5 km)

We wilden net proberen of de banden van de leenfiets hard genoeg waren om er met z’n tweeën op naar het dorp te fietsen om te gaan eten, toen de beheerders van de b&b langskwamen op hun supersonische E-cruisers. Dat zijn een soort lage scooters met heel dikke banden. ‘Kom maar bij mij achterop,’ zei de vrouw vrolijk, ‘dan kan Gerbrand fietsen en dan hoef je straks alleen nog maar terug te fietsen!’

Binnen no time scheurden we naar het dorp, waarbij ik me best stevig moest vasthouden aan de mevrouw die een uur eerder nog per se drie meter afstand wilde houden. Geweldig! Gerbrand was een beetje buiten adem toen we er waren en terug bleek het veel moeilijker om achterop de fiets te blijven zitten dan ik me kon herinneren van twintig jaar geleden, maar we kwamen weer heel aan.

Vandaag werd de wandeling steeds mooier. We komen nu steeds meer op de Veluwe, in het bos en het wordt steeds rustiger. Voor t eerst andere mensen tegengekomen die t zelfde pad lopen, twee vrouwen, ’zij zit in de meervoudig gehandicapten en ik heb gewoon de leuke gekken’ met een hondje. Zij hadden n tentje bij zich, want ze vonden ‘t lastig om slaapplekken te vinden. Dat kwam natuurlijk enerzijds door de hond, maar ook omdat ze niet ver van de route wilden afwijken. Daarvan hebben wij geen last. Met maps.me volgen we het pad, maar niet onvoorwaardelijk. Onverharde paden gaan voor asfalt en we maken geen onnodige omwegen, want alle wandelen is weliswaar omlopen, maar onzin is onzin en zo is t maar net, zoals Bert Schierbeek zou zeggen.

De route morgen gaat naar Hoog Soeren en is een stuk korter dan officieel staat aangegeven. Maar ja, dan ben ik jarig en ga ik ‘s middags verrast worden!