Tweede week - Marianne

Dag 8: s-Hertogenbosch, het voelt echt als een eerste mijlpaal. We zijn naar de St.Jan geweest en hebben van een kirrende mevrouw een prachtige stempel gekregen. We konden gisteren 2300 gram van onze bagage aan Alice en Anjo meegeven. Ze waren stomtoevallig in de buurt, toen wij een biertje wilden gaan drinken aan de Maas bij Nederhemert. Zij kwamen uit het Schwarzwald, na een leuke wintervakantie (tien cm sneeuw!). Het was fijn hen drieën nog een keertje goed vast te homuden en erg gezellig samen nog even te eten. Onderweg komen er af en toe flarden van poëzie boven en ik heb besloten al die gedichten waar ik eigenlijk maar één of twee regels van ken, nu eens al lopend helemaal uit m'n hoofd te leren. Zo ken ik nu Marsmans Herinnering aan Holland en Nijhoffs De moeder, de vrouw en hebben we samen de Sproetenfee van Annie M.G.Schmidt geleerd. Het Pelgrimspad gaat erg veel over de weg, en dat voelen we in knieën en voeten. Het Groene Hart is prachtig. Alleen de tweede dag, van Amstelveen naar De Kwakel en de dag van Bleskensgraaf naar Gorinchem zijn de laatste kilometers enorm lawaaiig en eigenlijk niet de moeite waard. Dag 9: Het is bijzonder te zien dat 's-Hertogenbosch echt een overgang in het landschap markeert. Weg is al het water, de rivieren, kanaaltjes en sloten. En voor een groot deel is daarmee ook gelukkig het asfalt verdwenen. Ze hebben plaats gemaakt voor bos, heide met (lange) zandwegen. Nice, springy turf en dat loopt een stuk comfortabeler. Vandaag hebben we eerst De kalkoenen van Rutger Kopland gedaan. Toen wilde ik ook zijn De moeder, het water doen, maar daarvan moest ik zo huilen, dus dat hebben we maar gelaten. Prachtige adaptatie van Nijhoff. In plaats daarvan dan maar Gesloten gemeenschap van Bert Schierbeek, vanwege die moeders en dochters, dus...

Dinsdag,dag 9: Vessem is het vertrekpunt van de Via Monastica. We kwamen er aan na een halve dag motregen, dus toen we langs de Jacobushoeve kwamen, waar, volgens een bordje wandelaars welkom waren, dachten we dat een wc en een kopje thee fijn zouden zijn. Binnen zat en grote groep bejaarden, die niet op of om keek. Zelfs degenen die ik groette, keken glimlachend langs me heen. Nadat ik naar de wc was geweest en nog steeds niemand notie van ons nam, zijn we maar weer opgestapt. Op de drempel probeerde een oude mevrouw nog met een verontwaardigde blik door me heen te lopen. Bij de pelgrimsboerderij, Kafarnaümwerden we juist met open armen ontvangen en we vinden het eigenlijk jammer dat we besloten hadden daar niet te slapen. Maar goed, morgen gaan we naar ons eerste echte klooster.

Donderdag 4 mei: Vandaag hebben we een 'rustdag'. Slechts 15 km zouden we doen, maar het werden er 18, nog afgezien van de twee km naar de supermarkt straks. We zijn aangekomen bij een'Vriendenop de Fiets', een enorme bungalow aan de outskirts van Rossenaar. Het weer begint eindelijk op te knappen, gelukkig. Het klooster viel gisteren tegen en mee, grappig genoeg. We kregen een kale, maar splinternieuwe kamer toegewezen door de jonge gastenpater en daarna gingen we de mis bijwonen, of het avondgebed. Ik wil niet lullig doen, maar het moet gezegd: muzikaal lieten de twintig Norbertijnen zich niet van hun beste kant zien. Het was behoorlijk vals. Het avondmaal bestond uit brood, gebakken saucijzen en jam. Geen slechte combi, maar toch. De maaltijd werd geopend en afgesloten door gebed. We zijn nog maar even een biertje gaan doen buiten de poort. Vanmorgen, na een zalige nacht in onze eigen satijnen lakenzakjes (Franciscus zou de hele nacht met de duivel hebben gevochten, maar ik had voor het eerst de hele nacht diep geslapen) was het ontbijt precies hetzelfde, zonder de saucijzen. Tot onze verrassing mocht tijdens het ontbijt niet worden gepraat, wat soms komische gebarentaal opleverde. En toch, nooit kun je het geluid van vijftien appeltjes die worden geschild zo mooi horen als in de stilte.. Aan het einde werden wij toegesproken en iedereen wenste ons een goede reis. We kregen nog een prachtige stempel en Gods zegen mee en dat voelde toch wel heel authentiek.